بسوز ای دل که امروز اربعین است
عـــزای پــور ختــم‌المرسلین است
قیـــــام کـــــــربلایـش تا قیامــــت
سراسر درس، بهر مسلمین است
اربعین؛ مقصدی برای مبدا پس از چهل روز دلدادگی، چهل روز آوارگی، چهل روز جدایی و فرصتی برای کمال است.
اربعین؛ رجوعی دوباره به محرم است و بازگشتی دوباره به عاشورا.
آری؛ چهل روز است که مرثیه‌هایمان را در کوچه‌های دل مرور می‌کنیم...
چهل روز است که روی زخم‌های عمیق عاشورا مرهم می‌گذاریم...
هر سال همین کار را کرده‌ایم...
اما این زخم کهنه، هر بار تازه‌تر می‌شود.
زخم عاشورا همیشه تازه است و با رسیدن اربعین، تازه‌تر می‌شود.
چهل روز است که این صدا به گوش می‌رسد:
«آیا کسی نیست که مرا یاری کند؟»
و این‌گونه است که این داغ، سوزاننده‌تر می‌شود.
حضرت امام حسین (ع) می‌فرمایند: هر کس حق بندگی خدا را به جای آورد، خداوند بیش از آنچه آرزو داشته و بیش از حد کفایتش، به او عطا خواهد فرمود. (بحار الانوار، ج 71، ص 184)
